श्रुतीसंवेदना

                                                           दीपोत्सव! आपली सर्वांची अशी दिवाळी !  घराघरात उत्साहाचे सणासुदीचे वातावरण,गोडाधोडाचा जिन्नस,हसरे समाधानी चेहेरे,नवे कपडे,घराला नवा रंग,दारात रांगोळीचा थाट, सर्वत्र उदबत्यांचा घमघमाट. पाहुण्यांची वर्दळ आणि आपुलकीची लाट,सगळीकडे उसळणारे हास्य.  पणत्यांची भिंतीवर सुंदर रांग,हलक्या तेवणाऱ्या ज्योती,त्या पेटत्या ठेवणाऱ्या इकडे तिकडे धावत आपापले सुंदर कपडे सावरत फिरणाऱ्या ललना. फटाक्यांचे दुरून येणारे आवाज, हवेत भरून राहिलेले,किती तरी वेळ दिवाळीची जणू साद घालणारे.  उंच इमारतींवर केलेली रोषणाई,प्रत्येक बाल्कनी आपापली दिवाळीची गोष्ट रंगवून सांगते आहे जणू! शहरेच्या शहरे अश्या लक्ष दिव्यांनी झगमगत,मिठाईची दुकाने खास सजवलेली.  रस्ते गजबजलेले,नवे पाहुणे आलेले. दिवाळीच्या रूपाने सगळ्या वेदना,कष्ट विसरून लहान थोर,गरीब श्रीमंत सगळे एकाच आनंदात न्हाहून न...

बाल्कनीत बसून,निवांत कॉफीचा घोट घेत,समोरच्या गुलमोहराकडे पाहत तिचा वेळ जात होता.आज रस्ता,तिच्याच सारखा निवांत होता.गुलमोहराचा बहर ह्या वर्षी पण नेहमीसारखाच! गच्च सोनेरी तांबूस बहरलेला तो,तिच्याकडे पाहत होता जणू! त्यांची ओळख ४ वर्षांची,पण तरीही दर वर्षी,तो तिला तितकाच बहारदार दिसतो.आधीच्या जागेत असाच गुलमोहर होता पण मागील दारी,तिला आठवले. आज रस्त्यात ठरलेली मंडळी walk घेताना दिसत होती.कंटक आजी आजोबा नेहमीसारखेच बाकावर बसून गप्पा मारत.कोपऱ्यावरची टपरी आज मात्र बंद दिसत होती.शाळेची वेळ टळून गेल्याने पोरांची गर्दी नव्हती पण काही महाविद्यालयातील मंडळी आपली उगाचच इकडे तिकडे भरकटलेली. कुकरची शिटी झाली,ती पण ठरलेल्या वेळीच होते.सगळे काही घड्याळावर धावते,आणि तिलाही खेचते सोबत.आज तिने कधी नाही ती गर्द गुलाबी साडी नेसलेली.तो सकाळी ऑफिसला जाताना पाहून गेला होता.तिचे नटणे त्याला आवडायचे तसे,पण काहीसे सवयीचे.तिला मात्र रोज काही नवे घडावे अशी उर्मी. तसे तिच्या आयुष्यात घर संसार,काही जिवलग मैत्रिणी,आणि नातेवाईक.तिची चित्रकला कुठेतरी अडगळीत गेल्यासारखी.शाळेत स्पर्धेत अनेक बक्षिसे मिळालेली,नुसती...