श्रुतीसंवेदना

गच्ची.....................घराला असली कि उंचावरून बरच काही अनुभवता येते. लहानपणी गच्चीवर खेळायला जायचो,धमाल यायची! सुटीत गच्चीचा वापर खेळण्यासाठी....आणि परीक्षेच्या काळात अभ्यासासाठी करत असे मी. गच्चीवरून रात्री चांदण्यांनी गच्च भरलेले आकाश बघताना,चटईवर उताणे झोपून गप्पा मारत आम्हीं बहिणी आणि आईबाबांबरोबर ती आकाशगंगा दुर्बिणीतून पाहताना,थंड वाऱ्याच्या झुळ्कीला अंगावर झेलत मस्त पडून राहायचो, डोळे भरून चांदण्या पाहताना थोड्या वेळासाठी शांतपणे एकही शब्द न बोलता ते आकाश अनुभवायचो, मध्येच येणारा रातकिड्यांचा आवाज, एखाद्या पक्ष्याचा आवाज आणि शेजाऱ्यांच्या घरातून येणाऱ्या TV चे आवाज सोडले तर अगदी मध्येच गाड्यांचे व रस्त्यावरच्या तुरळक लोकांचे बोलण्याचे आवाज येत असत.हि गच्चीसहल कधी कधी उकडलेल्या किंवा भाजलेल्या शेंगांची मेजवानी पण घेऊन यायची.कधी कधी तेव्हा बाबा गाणे म्हणत त्यांचा सूर इतका छान लागायचा कि ती संध्याकाळ खरच गच्चीत संगीतमय होऊन डोलू लागायची. शेजाऱ्यांच्या गच्चीचे होणारे दर्शन, वाळत घातलेले कपडे, काहींच्या गच्चीत तर पापड आणि मिरच्या पण वाळत अ...

आजकालच्या धावपळीच्या जगात, एक निवांत क्षण मिळणे कठीण! स्वतःशी कधी एकांतात बसून गप्पा मारलेल्या स्मरतात का? सकाळपासून रात्री पर्यंतचे घड्याळाच्या काट्यावर धावणारे आपले पाय, आपले विचार, कधी विश्रांती असते का ह्यांना? 'कालनिर्णयाचा' नवा अंक विकत घ्यायला जाताना अचानक जाणवते;कि अरेच्या!, नवीन वर्ष परत इतक्या पटकन आलेच..... एकमेकांना नवीन वर्षाभिनंदन करताना परत सर्वांच्या मनात नवे संकल्प उभे राहतात, हे करणार, ते करणारच्या मनोमनी घोषणा पण होतात, पण परत एकदा येतो 'सोमवार' आणि सुरवात होते त्याच त्या कामांना, आणि केलेले संकल्प कितपत आपण पुरे करू शकतो नवीन वर्षात? काही दिवसांपूर्वी मुंबईत असताना मैत्रिणीकडे गेले होते. ती एका टोलेजंग इमारतीत राहते. खाली मुलांना खेळायला पार्क, सुंदर व्यवस्था ,सर्व काही मनासारखे,असे तीच सांगत होती ....तिला तिची एक मुलगी,चांगली नोकरी, मनासारखा संसार....पण चेहरा चिंताक्रांत वाटला. म्हंटले,' काय ग कसले प्रश्न पडले आहेत का?काळजीत वाटतेस'....म्हणाली "आहेच ग, दिवस कसा संपतो कळत नाही, आधी नोकरी करत न्हवते तेव्ह...